Nieuwsberichten

Vijf jaar burgemeesterschap doet wat met een jonge mens. Francesco Vanderjeugd (29) blikt terug met een opvallende eerlijkheid, maar ook heel wat strijdlust. “Het was bij momenten een lijdensweg, maar ik zou het meteen opnieuw doen.”

Weinigen hadden het kunnen voorspellen – Vanderjeugd nog het minst van al ¬– maar precies vijf jaar geleden vond in Staden een aardverschuiving plaats. Na decennialang CD&V-bestuur bood zich plots de kans op een nieuwe coalitie. “Ja, ik was jong. Maar als je zo’n kans krijgt, moet je ze grijpen. De voorbije vijf jaar heb ik mijn eigen grenzen ontdekt en verlegd.”

Is het burgemeesterschap wat je er op voorhand van verwachtte?

Francesco Vanderjeugd: “Ik wist niet wat te verwachten. Vooral het mentale aspect heeft me getroffen. Ik ben een gevoelsmens en als burgemeester sta je op de eerste rij van wat er gebeurt in je gemeente. Ook bij een ongeval om 3 uur ’s nachts. Eerlijk. Na twee jaar was ik uitgeput. Fysiek en mentaal. Als het goed gaat ben je het gezicht van de gemeente. Als het slecht gaat ben je kop van jut. Dat vreet aan je. Ik heb mijn grenzen verlegd en ook geleerd om ze te stellen. Je kan niet goed doen voor iedereen.”

“Dat we met de coalitiepartners samen de politieke impasse hebben doorstaan is het hoogtepunt van de voorbije vijf jaar. Dat overstijgt de politiek.”

Was het verlies van de meerderheid – en de daarop volgende politieke impasse die Staden negen maanden lang blokkeerde – de grootste hindernis?

Vanderjeugd: “Zeker, ook door de manier waarop het politieke spel gespeeld werd, tot op persoonlijk vlak toe. Politiek is hard. Ook op lokaal niveau. Maar dat we er met de coalitiepartners samen de storm hebben doorstaan – en dat het ons uiteindelijk gelukt is om de situatie op te lossen – is tegelijk een hoogtepunt. Dat overstijgt de politiek. Het gaat om een groep mensen die verschillende ideeën hanteren over praktische invullingen, maar elkaar toch vinden.”

De meerderheid was en is nog steeds erg krap. Met wat je vandaag weet, zou je in dezelfde coalitie stappen?

Vanderjeugd: “Ja. Na een bestuur dat het jarenlang alleen voor het zeggen had, is samenwerken met anderen een verrijking voor de gemeente. Bij momenten was het een lijdensweg, maar het heeft me ook gevormd. En dat maakt me sterker. Ik hoop vooral dat mensen ervaren dat mijn kern niet is veranderd. Ik ben nog altijd die jonge gast die graag met de mensen praat en af en toe een grap vertelt. Ik ben realistischer geworden, maar ik blijf wie ik ben.”

Wat zou je anders aanpakken?

Vanderjeugd: “In het begin hebben we leergeld betaald. Dat is zeker. Ik heb spijt van de manier waarop we de centrale speelpleinwerking hebben gecommuniceerd (na fel protest werd de speelpleinwerking opnieuw per deelgemeente georganiseerd, nvdr.). We wilden te snel, te veel veranderen. Dat was een harde les. Maar ik sta nog steeds achter het principe omdat je op één locatie veel meer kan bieden aan de kinderen. Als we dat op de juiste manier gekaderd hadden, was er misschien minder een probleem.”

Moeilijkheden zijn één zaak. Er zijn uiteraard ook successen. Op welke verwezenlijkingen ben je het meest trots?

Vanderjeugd: “De nieuwe brandweerkazerne is een mooi voorbeeld van hoe we als kleine gemeente de zaken professioneel aanpakken. Het is onze manier om de hele fusie-discussie te weerleggen: kleine gemeenten niet efficiënt? Kom eens hier kijken. De reorganisatie van de gemeente en investeringen in infrastructuur brengen op korte termijn geen financiële winst, maar wel op lange termijn. Kijk maar naar het nieuwe recyclagepark en straks het administratieve centrum. Ook voor de dienstverlening hebben we gigantische stappen vooruitgezet. De website werd aangepakt, we zijn actief op social media en er is nu ook de eigen Staden-app. Bij de start van de legislatuur wilden we Staden op de kaart zetten. Dat is gelukt. De Stadenaar is opnieuw fier op zijn gemeente. En terecht: hoe klein we ook zijn, we zijn groots in onze daden.”

“Los van bakstenen en investeringen is identiteit heel erg belangrijk. We mogen trots zijn op onze gemeente: #SamenStaden.”

Zeg nu eens eerlijk: de hele jongste-burgemeester-van-België-saga. Was dat nu een voordeel of een nadeel?

Vanderjeugd: “Toch eerder een voordeel. Dat ik met een beperkte opleiding als kapper die kans kreeg, blijft ongelooflijk. Ik ga vaak spreken in het beroepsonderwijs om jonge gasten te motiveren om zelf te dromen en die droom na te jagen. De gekste doelen zijn haalbaar als je er maar voor werkt en op het juiste moment durft te springen. Als ik daarmee één jongere kan inspireren om zijn of haar droom waar te maken, zal ik heel gelukkig zijn.”

In 2018 zijn er nieuwe verkiezingen. Ben je opnieuw kandidaat-burgemeester?

Vanderjeugd: “Ja, ik wil opnieuw verkozen worden. Ik ben doordrongen van Staden. Meer dan ooit ligt Staden me na aan het hart. Als je ziet hoe zoveel verschillende individuen en karakters kunnen samenleven: dat is uniek. Als burgemeester bevind je je in een bevoorrechte situatie. Je zit op de eerste rij en mag mee de koers bepalen. Tegelijk ben ik ook realistisch. Ik hou er rekening mee dat het na 2018 anders kan lopen. De uitslag van de verkiezingen zal bepalen wat de toekomst brengt.”

Tot slot, met welke speerpunten trek je dan naar de kiezer?

Vanderjeugd: “Los van bakstenen en investeringen is identiteit heel erg belangrijk. Daar wil ik op inzetten. Staden heeft schitterende ondernemingen, landbouwers en verenigingen. Daar mogen we als inwoner trots op zijn: #SamenStaden.”

Interview by Arne Vansteenskiste
Photos by Joke Couvreur