Nieuwsberichten

Nieuws uit Brussel 23.02.2017

Commissie landbouw dd. 22 februari

In de wekelijkse commissie landbouw, visserij en plattelandsontwikkeling in het Vlaams Parlement stonden gisteren verschillende vragen om uitleg van mij, gericht aan de minister, op de agenda. Zo vroeg ik de minister naar haar kijk op de structurele uitdagingen van de rundveehouderij en naar de impact van de aanlandingsplicht op de Vlaamse visserij.

Onze Vlaamse rundveehouderij voor vleesproductie beleeft, net als veel subsectoren, moeilijke tijden. Er groeit een onevenwicht tussen vraag en aanbod, we stellen een langzame daling van de prijzen vast en daarnaast staat de sector voor zeer grote ecologische uitdagingen (IHD/PAS). De Boerenbond lanceerde daarom een actieplan waarin het de primaire sector oproept om zelf kritisch na te denken en constructief naar oplossingen te zoeken. De minister sluit zich daar ook bij aan, maar merkte ook op dat het actieplan van Boerenbond vooral Europese maatregelen beoogt.

Producentenorganisaties de oplossing?

In tegenstelling tot de crisissen in de varkens- en melksectoren van afgelopen jaar, is er voor rundsvlees geen sprake van een plotse of drastische crisissituatie, maar eerder van een langzame negatieve evolutie. Een mogelijke maatregel die de sector kan nemen om dat tegen te gaan, is producentenorganisaties oprichten. Daarover zegt de minister dat de producenten daartoe zelf initiatief moeten nemen en dat ze ook overtuigd is van de meerwaarde ervan: Het kader is er en wij kunnen ondersteuning geven.”

Tegenover een warme sanering op Europees niveau staat ze niet weigerachtig, maar wat de impact daarvan is moet goed bestudeerd worden. Het kan namelijk niet de bedoeling zijn dat de warme sanering er voor zorgt dat rundsvlees van buiten de EU onze interne markt overspoelt. Op mijn vraag, en die van enkele collega’s, wordt gekeken om op korte termijn in de commissie landbouw een hoorzitting met de rundveehouderij te organiseren.

Aanlandingsplicht blijft zure appel

De visserijsector blijft het moeilijk hebben met de Europese aanlandingsplicht. Die aanlandingsplicht heeft als doel het op peil houden van het duurzame visbestand in Europese wateren. Concreet moet elke vis – of die nu bedoeld gevangen is of niet – aan land gebracht worden. De sector haalt verschillende argumenten aan om het pleidooi voor de afschaffing van de aanlandingsplicht te verantwoorden en vraagt een dringende bijsturing rond die aanlandingsverplichting om een “catastrofe te vermijden”.

Zowel de minister als de Europese Commissie maken zich sterk dat de aanlandingsplicht er gekomen is om de biodiversiteit te beschermen en dus ook bij uitbreiding om de toekomst van de visserijsector te vrijwaren. Net als de minister ben ik er van overtuigd dat we moeten denken aan toekomstige generaties en hun appetijt naar verse zeevis. Mijn vraag aan de minister was dus niet bedoeld om de aanlandingsplicht aan te klagen, wel om de bezorgdheid van de sector andermaal onder haar aandacht te brengen. Ook ik verkies het pad van de duurzame visserij boven snelle winsten op korte termijn.

Om aan de uitdagingen van die aanlandingsplicht tegemoet te komen, moeten we dus blijven inzetten op technologische innovatie. De implementatie van innovatie en onderzoek in de Vlaamse visserijsector kan bijdragen tot nog efficiënter en selectiever vissen en tot minder impact van die aanlandingsplicht op bijvoorbeeld de omzet van rederijen.

Tot slot polste ik nog even bij de minister naar de stand van zaken in het dispuut tussen de rederijen en de Vlaamse visveiling. De minister gaf aan dat de gesprekken – die begeleid worden door een bemiddelaar – in een positieve sfeer verlopen. Ze is dan ook positief gestemd dat tot een oplossing kan worden gekomen.

—————————————————————————————————————————————————————————————–

Herbekijk hier het debat over de rundveehouderij: www.vlaamsparlement.be/commissies/commissievergaderingen/1115694

Herbekijk hier het debat over de aanlandingsplicht: www.vlaamsparlement.be/commissies/commissievergaderingen/1115694/verslag/1118194