Nieuwsberichten

Eerlijk gezegd was ik de afgelopen maanden echt beschaamd om als politicus door het leven te moeten gaan… Ik doe enorm graag aan politiek maar het politieke spel is er me soms echt te veel aan.

En toch… Toch stemde ik gisterenavond volmondig -ja- op de vraag of mijn partij, Open Vld, mocht toetreden tot de nieuwe federale regering. Die -ja- kwam er niet zomaar of omdat we na 493 dagen eigenlijk al tevreden mogen zijn met eender welke regering die men op de been brengt. Nee, ik heb oprecht hoop. Hoop dat dit positief en inhoudelijk sterk project wel eens opnieuw het verschil zou kunnen maken. Dingen in beweging kan zetten en problemen kan oplossen waarvan mensen op dit moment echt met de handen in het haar zitten.

We leven in uitzonderlijke tijden waarin geen energie mag verloren gaan in ellenlange discussies of gekibbel. Een tijd waarin de politiek opnieuw zichzelf zal moeten bewijzen en aantonen waarvoor ze eigenlijk echt dient en staat. Vooral ook een politiek die aanvoelt waar mensen echt van wakker liggen.

Ik vergelijk het wat met de situatie in onze gemeente in 2012. Na de lokale gemeenteraadsverkiezingen van dat jaar bracht ik ook een coalitie op de been zonder deelname van de toenmalige grootste partij van onze gemeente. Moord en brand werd er geschreeuwd omdat die partij aan de kant stond. Er waren mensen die me publiekelijk weigerden een hand te geven of me aanschouwden als de verpersoonlijking van de duivel. Kortom, het was een project dat geen lang leven was toebedeeld en al snel zou stranden. Een keuze waar ik niet zonder kleerscheuren zou vanaf komen. En toch… Toch kreeg ik het vertrouwen en de kans om er iets van te maken. Zes jaar later had ik duidelijk dat vertrouwen niet geschonden. Integendeel, plots lag alle vertrouwen in mijn handen en dat van mijn ploeg om verder te bouwen aan onze toekomst. Ik wil maar zeggen, het is niet omdat je er niet voor stemde dat ze jouw regering niet kan worden.

Ik blijf erbij, dit is een democratisch verkozen regering met een federale parlementaire meerderheid. Weliswaar een regering zonder meerderheid aan Vlaamse kant maar wel met eindelijk weer eens een Nederlandstalige premier.

Alexander, ik wens je alle succes toe met jouw nieuwe ploeg. Er rust een enorme verantwoordelijkheid op jouw schouders om België opnieuw op de rails te krijgen. Met jou als goeie communicator, die steeds dicht bij de mensen staat, heb ik er vertrouwen in dat dit wel eens echt zou kunnen lukken. Ik gun het jou en ons land van harte. Veel succes en goeie moed. We rekenen op jou en op jouw ploeg!