Nieuwsberichten

Het Nieuwsblad (03/02/2018) – Bert Heyvaert

Hij wordt 30 vandaag, de jongste burgemeester van het land. En daarmee bereikt Francesco Vanderjeugd (Open Vld Staden) een grens die hij zelf trekt. “Ik roep alle partijen op om met jonge lijsttrekkers, tussen 18 en 30, naar de gemeenteraadsverkiezingen te gaan. We hebben nood aan jong, naïef enthousiasme. Te veel gevestigde waarden, dat doet de politiek dood.”

Hij was de eerste burgemeester met een beugeltje, zes jaar geleden. “Een melkmuil van 24” – zoals hij zelf zegt – die een aardschok veroorzaakte: voor het eerst in de geschiedenis was de burgemeester van Staden bij Roeselare géén christendemocraat. “Als ik die foto’s nu zie, denk ik: Jongens toch, onwaarschijnlijk dat ik met zo’n babyface die kans kreeg”, zegt Francesco Vanderjeugd. “Dat Geert Moerkerke, de leider van Open VLD hier, onbaatzuchtig zei: we trekken de kaart van de jeugd. Het heeft hier alles veranderd.”

Het gebeurt veel te weinig, zegt Vanderjeugd. “In Vlaanderen klampen veel politici vast aan hun macht. Burgemeesters die voor de vierde, vijfde keer opkomen. Dat versmacht de politiek. Dat doodt elk nieuw idee. Want op de duur zitten er alleen maar jaknikkers rond de burgemeester. Je hebt jonge gasten nodig met een Chiromentaliteit die zeggen: Zot idee? We doen dat gewoon! Ik heb hier het Wereldrecord Knuffelen georganiseerd. Is daarmee gelachen? Vaneigenst. Maar er gebeurde tenminste iets in Staden.”

De schaar

Vandaar dus zijn oproep, op een moment waarop alle nieuwe lijsten worden gevormd: “Zet jonge mensen helemaal bovenaan de lijst. Natuurlijk zullen ze op hun bek gaan. Ik sta na zes jaar ook vol blutsen en builen, en ik had de goede raad van ervaren politici meer dan nodig. Maar een zestiger die niet vooruit gaat uit schrik om op zijn bek te gaan, is dat dan beter?”

Hoe zit het dan eigenlijk in Staden, vraagt een mens zich af. Staat daar nu weer een melkmuil bovenaan de lijst van Open VLD? Of is het toch de kapper-burgemeester, deze keer met beginnende baard? “Ik ga zelf nog één keer voluit voor het burgemeesterschap”, zegt Vanderjeugd. “Want dat is ook de politieke realiteit: in twaalf jaar kan je het verschil maken. Daarna maak ik plaats voor nieuw talent, sowieso.Ik hoop echt dat we zo’n cultuur kunnen creëren, dat politici na twaalf jaar uitvoerend mandaat automatisch een stap opzij zetten.”

“In Nederland bestaat er trouwens al een leuke traditie: daar geven jongste burgemeesters een rode lantaarn door, en meteen ook wat goede raad. Misschien moet ik daar ook maar mee beginnen: de volgende jongste burgemeester geef ik een schaar. Niet voor een eigen kapperszaak, maar om lintjes te knippen,” aldus Vanderjeugd.

(Foto’s: Stefaan Beel)