Nieuwsberichten

Reeds sinds de start van mijn ambt als commissaris voor landbouw heb ik steeds mee geijverd voor de reductie van antibioticagebruik in de veehouderij. De laatste jaren zijn daar ook al grote stappen gezet om een antibioticareductie te realiseren. Die afname werd mede mogelijk gemaakt door het gebruik van zinkoxide toe te laten. Op vandaag roep ik de bevoegde ministers op om de – de door de sector gevraagde – overgangsperiode na het verlopen van die vergunning toe te staan.

De voorbije jaren werd steeds minder antibiotica gebruikt in de Vlaamse veehouderij. Dat werd mede gerealiseerd door de toelating van een gemedicineerde premix op basis van zinkoxide, genaamd Gutal, dit voor de behandeling van diarree bij pas gespeende biggen.

Verbod op zinkoxide

De veevoedersector heeft met de federale overheid een zinkconvenant afgesloten waarbij het engagement is aangegaan om het zinkgehalte in de mestvarkensvoeders te laten dalen onder de wettelijke norm ter compensatie van het zinkgebruik in de gemedicineerde speenvoeders. Zo is er geen milieueffect ten gevolge van de inzet van zinkoxide.

Op Europees niveau werd intussen een verbod bepaald op de inzet van zinkoxide bij gespeende biggen. Het komt wel elke lidstaat toe om zelf te bepalen binnen welke termijn het die doelstelling wenst te realiseren (max. 5 jaar).

Tijdelijke verlenging noodzakelijk

Het is mijn persoonlijke overtuiging dat de afname van het gebruik van antibiotica in de veeteelt onverminderd verder gezet moet worden zodat de doelstellingen die door AMCRA werden bepaald haalbaar worden. Dankzij de inspanningen van AMCRA en de sector zelf kunnen er al mooie resultaten worden voorgelegd.

Normaal vervalt de vergunning van de gemedicineerde zinkpremix in september van 2019. De federatie van de Belgische veevoederindustrie roept de federale overheid op tot een overgangsperiode waarin de stocks aan zinkoxide kunnen weggewerkt worden.

Als commissaris van landbouw ondersteun ik de vraag van de sector en roep ik de bevoegde federale ministers op om de deadline voor het toegestane gebruik van zinkoxide te verschuiven in de tijd. Zo kan er meer rekening kan gehouden worden met het opgebruiken van die bestaande voorraden en zo kan de sector de gelegenheid krijgen om bijkomende maatregelen te nemen om het wegvallen van zinkoxide op te vangen.