Nieuwsberichten

West-Vlaamse landbouwers zijn al decennia lang vragende partij om mestoverschotten te mogen uitvoeren naar Wallonië of (Noord)-Frankrijk. In werkelijkheid bestaat er een gedoogbeleid wat Wallonië betreft, maar voor Frankrijk liggen de kaarten nog een stuk moeilijker. In de commissie landbouw van afgelopen woensdag haalde ik het onderwerp opnieuw van onder het stof, maar het blijft wachten op concreet nieuws van de minister.

Het is, sinds mijn aantreden als commissaris voor landbouw, al de tweede keer dat ik bij de minister aandrong op een grensboerregeling met in eerste instantie Wallonië, maar ook met Frankrijk. Het is voor Vlaamse landbouwers vaak interessant omdat er goedkopere gronden liggen en ze bedrijfseigen mest zo kwijt kunnen op bedrijfseigen gronden. Bovendien verlaagt het de mestoverschotten in Vlaanderen. Met Nederland bestaat bijvoorbeeld al zo’n akkoord.

Constructieve dialoog

Minister Schauvliege kon in de commissie bevestigen dat er constructieve gesprekken waren met haar Waalse collega in april van dit jaar en dat momenteel door de diensten gewerkt wordt aan een gemeenschappelijke nota op basis waarvan verder onderhandeld zal kunnen worden. Het is een stap in de goede richting, maar blijkbaar is zeker nog niet alles in kannen en kruiken.

Vlaamse mest niet welkom in Frankrijk

Wat Frankrijk betreft liggen de kaarten nog een stuk moeilijker omdat Europese regels daar ook een rol in spelen. Er wordt daarbij een onderscheid gemaakt tussen gehygiëniseerde meststoffen (uitvoer toegestaan) en ruwe meststoffen (uitvoer niet toegestaan zonder invoertoestemming van het ontvangende land). En juist daar knelt al decennia het schoentje bij de Fransen: ze willen geen Vlaamse mest; officieel om gezondheidsredenen, officieus uit schrik dat Franse gronden zouden opgekocht worden door Vlaamse boeren. De minister heeft haar diensten gevraagd een grondig onderzoek te voeren; en zal daarna “oordelen of verdere stappen nog opportuun zijn”.