Aangrijpend bezoek aan Fedasil Poelkapelle
Op uitnodiging van de directrice, Sofie Desseyn, brachten mijn collega’s uit het schepencollege en ikzelf op 2 april een bezoek aan het Fedasil-opvangcentrum in Poelkapelle. Om ons als gemeentebestuur verder te informeren en omdat we van tijd tot tijd benaderd worden met vragen over het asielcentrum, gingen we graag in op die uitnodiging. Toen het centrum vijf jaar geleden opende was er heel wat kritiek, maar die blijkt nu weggeëbd dankzij de voortreffelijke communicatie en openheid die het centrum aan de dag legt. Toegegeven, de rondleiding was bijzonder aangrijpend en zet aan tot denken.
Een wereldwijde vluchtelingencrisis
Jaarlijks slaan tienduizenden mensen op de vlucht voor allerlei vormen van geweld. Momenteel ontvluchtten wereldwijd 51,3 miljoen mensen hun woonplaats, op zoek naar veiligheid. Sinds de tweede wereldoorlog lag dat aantal nooit hoger en dat komt vooral door de burgeroorlog die momenteel aan de gang is in Syrië.
In België alleen al was in 2014 sprake van 10.964 mensen die asiel aanvroegen. Wie in België asiel aanvraagt zoekt dus bescherming voor de toestand in zijn of haar land en wordt – in afwachting van een beslissing van het Commissariaat Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen – opgevangen door Fedasil, het federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers. Eén van de 18 opvangcentra van Fedasil staat in onze buurgemeente Langemark-Poelkapelle.
245 asielzoekers
In de oude legerbasis werd in januari 2010 het Fedasil-opvangcentrum van Poelkapelle ondergebracht. De capaciteit bedroeg aanvankelijk zes gezinnen (ongeveer 30 personen), maar door de goede werking is de capaciteit geëvolueerd tot 200 personen; in de loop van 2015 zal de opvangcapaciteit zelf toenemen tot 245 asielzoekers, waarvan 25 alleenstaande minderjarige asielzoekers. Het merendeel van de bewoners komt uit oorlogsgebieden zoals Syrië en Afghanistan.
Vooroordelen en onwaarheden
Jammer genoeg had de opstart heel wat voeten in de aarde, niet in het minst omdat het Vlaams Belang zwaar protesteerde en onwaarheden losliet op de lokale leefgemeenschap. Vijf jaar later is alle protest van de buurtbewoners gaan liggen. Door het organiseren van opendeurdagen, infodagen, persoonlijke contacten tussen directie en buurtbewoners, vrijwillige buurtwerkers en een nieuwsbrief wordt iedereen perfect op de hoogte gehouden van de maatschappelijke rol van het open asielcentrum in Poelkapelle. Dat heeft er volgens Sofie Desseyn mee voor gezorgd dat er zelden nog klachten zijn, en als die er al zouden zijn, gaat de directie meteen ter plaatse.
Aangrijpend en confronterend
Het bezoek was bijzonder aangrijpend; de mensen die in een Fedasil-opvangcentrum verblijven verlieten al hun hebben en houden in hun land van herkomst, op zoek naar een veilige situatie, sommige met kinderen. Laat de gedachte maar los dat ze in luxe baden; wie het kan vermijden wil liever nooit in zo’n situatie terecht komen. Het is volgens mij belangrijk dat we ons in hun leefwereld kunnen inleven en inzien dat hun toekomst niet rooskleurig is. Vooroordelen helpt niemand verder en leidt enkel tot onbegrip en onverdraagzaamheid.