Nieuwsberichten

Het zal de trouwe volgers niet ontgaan zijn dat er deze week geen commissie landbouw in het Vlaams Parlement geagendeerd stond. Reden daartoe was het buitenlands werkbezoek van de commissie aan de Noord-Italiaanse land- en tuinbouwsector in Lombardije. In dit artikel blik ik graag terug op een intensieve, productieve en zeer leerrijke week in het buitenland.

Elke commissie in het Vlaams Parlement heeft een budget om tijdens de legislatuur met de commissieleden verschillende relevante werkbezoeken te doen. De commissie landbouw, visserij en plattelandsbesteding had al een kort werkbezoek aan de Vlaamse visserijsector en aan Noord-Nederland achter de rug alsook verschillende eendaagse werkbezoeken in eigen land. De voorbije week vond het laatste buitenlandse werkbezoek plaats met als bestemming Lombardije in Noord-Italië.

Waarom Lombardije?

Om van een relevant buitenlands werkbezoek te kunnen spreken, wordt best een bezoek gebracht aan een regio met vergelijkbare landbouwkenmerken en met dezelfde belangrijke landbouwsectoren. Hoewel Lombardije qua landbouwoppervlakte en aantal actieve landbouwbedrijven veel groter is dan Vlaanderen, zijn er toch enkele aspecten zeer vergelijkbaar tussen de Vlaamse en Lombardische land- en tuinbouwsector:

– Net als in ons land is de land- en tuinbouwsector een regionale bevoegdheid.
– Het landbouwareaal – hoewel groter dan in Vlaanderen – krimpt eveneens (-3% sinds 2003).
– De gemiddelde oppervlakte van een landbouwbedrijf is er 22,6 ha, in Vlaanderen 25 ha.
– De belangrijkste sectoren zijn eveneens melkvee, varkens en runderen.

Gelijkaardige uitdagingen

Gezien de vele overeenkomsten en vergelijkingspunten tussen Vlaanderen en Lombardije worden beide regio’s regelmatig geconfronteerd met gelijkaardige uitdagingen, beleidskaders en sectorale ontwikkelingen:

– Net als in Vlaanderen onderging de varkenssector en de melkveehouderij in Lombardije zware klappen door verschillende crisissen en prijsvolatiliteit. De commissie wou nagaan hoe de lokale overheden omgaan met die uitdagingen.

– Lombardije heeft een traditie van sterke producentencoöperaties. Het nieuwe GLB laat ondersteuning van producentenorganisaties toe. De commissie wou nagaan hoe de aangereikte instrumenten door het GLB gecombineerd worden met die sterke coöperaties.

– Tot slot wou de commissie ook meer inzicht verwerven in het beleid dat schuil gaat achter de (internationale) promotie van maar liefst 248 Lombardische streekproducten, waarvan er 31 een label hebben van oorsprongsbescherming.

Programma werkbezoek

Maandag 15 mei:

Het internationaal werkbezoek begon met een ontmoeting met enkele Italiaanse collega’s uit het regionaal parlement van Lombardije, alsook met de Lombardische vicepresident en de regionale minister van landbouw. Tijdens die gesprekken kwamen ook heel wat facetten aan bod die onrechtstreeks gelinkt zijn aan de landbouwsector, zoals leefmilieu en dierenwelzijn.

Dinsdag 16 mei:

Tijdens het werkbezoek aan Lombardije lag de focus vooral op vaststellingen doen in de praktijk. Zo bezochten we op dinsdag het melkvee- en varkensbedrijf Brambilla in Merlino ten oosten van Milaan. Dit biobedrijf van zowat 600 ha groot houdt haar varkens in vrije uitloop.

In de namiddag volgde een rondleiding in het onderzoeksinstituut ‘Parco Tecnologico Padano’ dat zich specialiseert in onderzoek naar agrofood en gekoppeld is aan de plaatselijke universiteit. Dat onderzoeksinstituut heeft recent het onderzoek naar GGO’s opgegeven door de aanhoudende sceptische houding van de beleidsmensen (Italiaans en Europees). Een zeer spijtige vaststelling die we koste wat het kost moeten vermijden in Vlaanderen waar het VIB (Vlaams Instituut voor Biotechnologie) baanbrekend onderzoek doet. Gelukkig geven ze het onderzoek naar new breading technologies alsnog niet op.

Vooral de moderne infrastructuur viel hier op. Zo is de faculteit dierengeneeskunde die er gevestigd is toonaangevend in Europa en een absolute koploper in Italië.

Woensdag 17 mei:

Op woensdag brachten we een bezoek aan de gigantische en zeer indrukwekkende kaasmakerij Auricchio in Cremona. Deze grote producent van Italiaanse kazen verwerkt dagelijks zo’n 400.000 liter melk per dag dat rechtstreeks aangeleverd wordt door 45 melkveehouderijen in de regio. Ondanks de grote dagelijkse productie (+/- 40 ton kaas per dag) slagen ze er bij Auricchio toch in om de kazen op artisanale wijze te blijven produceren.

Zeer opmerkelijk is ook de stabiele prijs die de melkveehouders krijgen voor hun geleverde melk: 37 cent per liter, ongeacht wat de melkprijs in de markt doet. Daarnaast worden hen ook premies aangeboden wanneer de kwaliteit van excellent niveau is.

Later op de dag werden we nog ontvangen in de Beurs van Cremona voor een gedachtewisseling met de lokale Kamer van Koophandel en enkele andere regionale stakeholders uit de landbouwsector. Op de agenda stonden onder andere de uitdagingen voor regionale streekproducten en de commercialisering ervan.

In de vooravond was een cultureel programma voorzien met onder andere een bezoek aan een violenmaker en aan het vioolmuseum van Antonio Stradivari, gekend van de unieke Stradivariusviolen. De snaar – of is het de boog? – kan uiteraard niet altijd gespannen staan 😉

Donderdag 18 mei:

Italië heeft uiteraard ook een rijke traditie als producent van verschillende soorten fruit. Om die reden brachten we een bezoek aan het fruitteeltbedrijf Santelli in Viadana, dat meloenen, watermeloenen, pompoenen en verschillende soorten peren produceert. Net als in Vlaanderen werken ook hier heel wat seizoenarbeiders (Albanezen). Daar waar in Vlaanderen sprake is van glastuinbouw, kon vastgesteld worden dat in Lombardije meer gekozen wordt voor serres in plastiek.

Ons werkbezoek aan Lombardije afsluiten deden we in het gigantische wijndomein Ca’del Bosco in de wijnstreek Franciacorta. Deze streek is gekend voor haar schuimende (mousserende) wijnen, een erkend streekproduct met internationale weerklank.

Wat hebben we nu geleerd?

Piet Huyzentruyt zou zeggen: “en wat hebben we vandaag nu geleerd?” Ten eerste; wat bijzonder hard opviel was de geografische opdeling van Lombardije in verschillende landbouwsectoren. Fruitboeren, melkveehouders, varkensboeren,… ze lagen niet kriskras door elkaar zoals dat in Vlaanderen wel meer het geval is. Ook is er minder sprake van gemengde bedrijven dan bij ons.

Ten tweede viel ons op dat Vlaanderen in heel wat maatschappelijke thema’s een grote voortrekkersrol speelt in Europa, vooral op vlak van dierenwelzijn en leefmilieu. Daarom moeten we blijven streven naar een Europese level playing field, waarbij andere regio’s en landen minstens hetzelfde niveau bereiken, opdat we onszelf niet uit de markt prijzen.

Het allerbelangrijkste dat overgehouden wordt aan dit buitenlands werkbezoek zijn de opgebouwde contacten met Lombardije, een aan Vlaanderen zeer gelijkaardige landbouwregio. Door veel van gedachten te wisselen met elkaar is het evidenter om met één en dezelfde stem te spreken op Europees niveau en mee de Europese land- en tuinbouwsector vorm te geven.